همزمان با گرامیداشت روز ملی ادبیات کودک و نوجوان، بخش کودک و نوجوان کتابخانه مرکزی دانشگاه فردوسی مشهد، با همکاری تیم مجرب «وایزلند» به سرپرستی دکتر مجید میرزاوزیری، عضو محترم هیأت علمی دانشکده علوم ریاضی، کارگاه بزرگ «آشتی با ریاضی» به همراه بازی و معما را برگزار کرد. این مسابقه جذاب و علمی با عنوان «شهر ریاضی» ویژه دانشآموزان پایههای چهارم تا نهم طراحی و اجرا شد. هدف از این رویداد تقویت مهارتهای ریاضی، تفکر راهبردی و مدیریت اقتصادی در دانشآموزان بود که با استقبال چشمگیر شرکتکنندگان همراه شد. در این دوره از مسابقه، ۱۴ تیم به صورت دو نفره و تکنفره با هم به رقابت پرداختند.
شماره تیمها: ۱- فاطمه توکلی، غزاله حافظی ۲- بهار جونی، باران جونی ۳- آرنیکا رئیس المحدثی ۴- محمدحیدر قاسمی، علی مرتضی قاسمی ۵- پوریا نجفی نصرآبادی ۶- امیرارسلان برفرازی ۷- نازنین فاطمه محمودیفر، مهران محمودیفر ۸- محمد مهدی پوریزدیان ۹- کیان فکور ۱۰- شهریار مشتاقی، پرهام پیرهنده ۱۱- هلیا موسوی، پرهام رستمی ۱۲- امیرعلی حسن زاده، امیرمجتبی حسن زاده ۱۳- بهاره جلالیان ۱۴- مهیا ضرابی .
در آغاز، به هر دانشآموز ۹۰۰ پروف (واحد پول اختصاصی شهر ریاضی) اهدا شد و پس از برگزاری مسابقه امتیاز ها به شرح زیربود.
امتیازها: ۱- ۸۳۸۵ ۲- ۲۰۱۲۵ ۳- ۶۶۵۵ ۴- ۷۱۵۵ ۵- ۱۳۵۰۳ ۶- ۶۴۱۲ ۷- ۱۶۸۳۹ ۸- ۱۱۳۷۵ ۹- ۱۰۶۷۳ ۱۰- ۱۵۲۱۴ ۱۱- ۳۲۵۲۶ ۱۲- ۶۶۵۵ ۱۳- ۱۸۶۳ ۱۴- ۶۲۵۶
در پایان، سه تیم برتر به عنوان برندگان مسابقه معرفی و به مرحله کشوری راه یافتند .
مقام اول: هلیا موسوی و پرهام رستمی با امتیاز ۳۲,۵۲۶ مقام دوم: باران جونی و بهارجونی با امتیاز ۲۰,۱۲۵ مقام سوم: نازنین فاطمه محمودیفر و مهران محمودیفر با امتیاز ۱۶,۸۳۹
آموزش ریاضی از طریق بازی، یکی از مؤثرترین شیوههای یاددهی در دورهی ابتدایی به شمار میرود. کودکان در پایههای اول تا سوم ابتدایی، در مرحلهای از رشد شناختی قرار دارند که یادگیری مفاهیم انتزاعی همچون عدد، الگو، نظم و محاسبه، تنها از طریق تجربهی عملی و بازیهای هدفمند بهدرستی در ذهنشان شکل میگیرد. بازی نهتنها موجب افزایش انگیزه و شوق یادگیری میشود، بلکه با فراهم کردن فضایی تعاملی و پویا، به کودکان فرصت میدهد تا مفاهیم ریاضی را با آزمون و خطا، کشف و تجربه کنند. در جریان جلسه آموزشی اخیر، از دو بازی «کیوبیتز (Q-bitz)» و «پاپپین (Pop-pins)» استفاده شد که هر یک اهداف آموزشی مشخص و ارزشمندی را دنبال میکردند. بازی کیوبیتز با تمرکز بر تقویت دقت، حافظه دیداری، استدلال فضایی و مهارت حل مسئله، به دانشآموزان کمک میکرد تا مفاهیمی مانند تقارن، الگوهای هندسی، جهتیابی و ترکیب اشکال را بهصورت عمیقتری درک کنند. از سوی دیگر، بازی پاپپین با ساختاری جذاب و قابل تغییر، تمرکز، هماهنگی چشم و دست، سرعت عمل و تصمیمگیری درست را تقویت میکرد و به طور غیرمستقیم مفاهیمی مانند شمارش، مقایسهی تعداد و درک موقعیت فضایی را در ذهن دانشآموزان تثبیت مینمود. تجربهی کار با این بازیها نشان داد که آموزش ریاضی وقتی با لذت، مشارکت فعال و کنجکاوی همراه شود، نهتنها اثربخشتر است، بلکه در ذهن کودک ماندگارتر نیز خواهد بود. امیدواریم با تداوم استفاده از این روشهای خلاقانه، بستری فراهم شود که در آن دانشآموزان با شور و شوق بیشتری به استقبال یادگیری مفاهیم پایهای ریاضی بروند.