کتابخانه مرکزی و نشر دانشگاه دانشگاه فردوسی مشهد در راستای ارتقای سطح مهارت‌های پژوهشی، سواد اطلاعاتی و بهره‌گیری از فناوری‌های نوین، در نظر دارد مجموعه‌ای از کارگاه‌های آموزشی تخصصی و مهارتی را با مشارکت دانشجویان توانمند برگزار کند. از این رو، از دانشجویان علاقه‌مند و حرفه‌مند دعوت می‌شود تا در صورت برخورداری از توانایی تدریس در حوزه‌های زیر، رزومه و سوابق آموزشی خود را ارسال کنند:
در چه حوزه‌هایی به دنبال مدرس هستیم؟
ما پذیرای پیشنهادات خلاقانه شما در تمامی زمینه‌های مرتبط با مهارت‌های دانشگاهی و حرفه‌ای هستیم، از جمله:
هوش مصنوعی و دنیای آینده: کاربردهای هوش مصنوعی مانند ChatGPT، Midjourney و ابزارهای مشابه در پژوهش، نگارش، تولید محتوا و هنر؛ اصول مهندسی پرامپت (Prompt Engineering)؛ مبانی اخلاقی و مسئولیت‌پذیری در استفاده از AI و ...
سواد اطلاعاتی و پژوهشی: جست‌وجوی حرفه‌ای در پایگاه‌های داده و موتورهای جست‌وجوی علمی؛ مدیریت و استناددهی پیشرفته منابع با نرم‌افزارهایی مانند Zotero و EndNote؛ نرم‌افزارهای تحلیلی و آماری مانند SPSS و MaxQda؛ آشنایی با نشریات معتبر و شاخص‌های علم‌سنجی (Impact Factor، H-index)، نگارش و ویرایش دانشگاهی و ...
مهارت‌های یادگیری و مطالعه: تکنیک‌های تندخوانی و افزایش تمرکز؛ روش‌های تقویت حافظه؛ اصول خلاصه‌نویسی حرفه‌ای (مانند روش کُرت و نقشه‌های ذهنی)؛ برنامه‌ریزی درسی و مدیریت زمان (مانند متد پومودورو و ماتریس آیزنهاور) و ...
مهارت‌های نرم برای موفقیت: اصول ارائه و سخنرانی مؤثر؛ فنون مذاکره و ارتباطات بین‌فردی؛ نگارش رزومه، CV و انگیزه‌نامه؛ مهارت‌های ورود به بازار کار و توسعه فردی و ...
بیان تجربه دانشجویی: تجربه چاپ اولین مقاله؛ فرصت مطالعاتی؛ همکاری پژوهشی، یادگیری زبان دوم؛ تعامل با استاد راهنما و...
شرایط و ملزومات همکاری
|
 |
 |
مزایای همکاری با ما چیست؟
|
نحوه ارسال درخواست
تمامی علاقه‌مندان می‌توانند با تکمیل فرم زیر درخواست خود را ارسال کنند. پس از بررسی رزومه‌ها، متقاضیان منتخب جهت مصاحبه یا ارائه آزمایشی دعوت خواهند شد.
نکته پایانی
این فراخوان فرصتی ارزشمند برای دانشجویان است تا ضمن تقویت تجربه‌های آموزشی خود، در مسیر ارتقای فرهنگ پژوهش و یادگیری دانشگاهی نقش‌آفرینی کنند.
شبیه ایگن فاکتور است اما در درون خود نرمال‌سازی بر اساس اندازه را بیشتر در نظر می‌گیرد و بیشتر به شاخص تاثیر مقاله شبیه است. این شاخص تنها به تعداد استنادات یک مجله اکتفا نمی‌کند و کلیه استنادات را داری یک وزن مساوی در نظر نمی‌گیرد، بلکه حوزه موضوعی، کیفیت ، پرستیژ و شهرت مجله استنادکننده می‌تواند تأثیر مستقیم بر ارزش استناد داشته باشد. در یک بازه زمانی 3 ساله محاسبه می‌شود. این شاخص در پایگاه اسکوپوس قابل مشاهده است.
- به طور کلی نرمال‌سازی در این شاخص تحت تاثیر 3 عامل مهم است:
- پوشش پایگاه محاسبه کننده (میزان مجلات نمایه شده در اسکوپوس)
- تعداد مقالات منتشره در این مجلات و تعداد استنادات دریافتی هر مقاله
- پرستیژ و کیفیت مجلات
لینک:
https://www.scopus.com/sources
MIF: Mean Impact Factor
ضریب تاثیر متوسط مجله در یک رشته
DIF: Discipline Impact Factor
ضریب تاثیر رشته
هدف از تعیین ضریب تاثیر رشته، مطالعه اهمیت مجلات اصلی و کلیدی در یک رشته علمی به کمک مقالاتی است که در حوزه آن رشته منتشر می‌شود. روش محاسبه نیز مثل محاسبه ضریب تاثیر است.
این شاخص که توسط دانشگاه لایدن پیشنهاد شد میزان تأثیر استناد را با وزن دادن به استناد بر اساس کل استنادات دریافتی یک حوزه موضوعی می‌سنجد. بنابراین تأثیر یک استناد می‌تواند در یک حوزه موضوعی نسبت به یک حوزه موضوعی دیگر ارزش بیشتری داشته باشد. این شاخص در پایگاه اسکوپوس قابل مشاهده است. این شاخص از عوامل ذیل تأثیر می‌پذیرد:
- عامل مخاطب: اهمیت دادن به سیاهه رفرنس‌های مقالات استناد دهنده (رویکرد استناد کننده : citing – side approach)
- وزن‌دهی به مجله استناددهنده، در نظر گرفتن میزان رفرنس‌های مورد استفاده در آن مجله به عنوان مثال اگر یک مقاله دارای m رفرنس باشد استناد دریافتی ارزشی برابر 1/m خواهد داشت.
- در نرمال‌سازی منبع در اسکوپوس میانگین استنادات یک مجله را با میانگین رفرنس‌های مجله استناد کننده مورد توجه قرار می‌دهند.
روش محاسبه:
1- ابتدا داده‌های خام برای هر مقاله چاپ شده در مجله در بازه زمانی 3 ساله محاسبه می‌شود. کل استنادات دریافتی مقاله بر مقالات قابل استناد تقسیم می‌شود (Raw impact per paper).
2- داده‌های موجود در رابطه با پتانسیل مجله در دریافت استناد در دیتابیس برای یک بازه زمانی 10 ساله محاسبه می‌شود و سپس میانگین رفرنس‌های مقالات نیز محاسبه می‌شود (database citation potential).
3- از تقسیم عدد به دست آمده از گزینه‌های یک بر دو عدد نرمال مورد نظر به دست می‌آید (SNIP= RIP/DCP)
لینک:
پس از مدتی از معرفی شاخص h شاخص دیگری توسط Banks ارایه شد. وی این شاخص را که ملهم از شاخص h بود شاخص h-b نامید که به کمک آن می‌توان موضوعات داغ پژوهشی در هر رشته علمی را بدست آورد. در توجیه نیاز به چنین شاخصی اظهار می‌شود که تعیین موضوعات مورد علاقه و در دست بررسی، در دنیای پرحجم و وسیع اطلاعات، نیاز به بررسی و جست‌وجوی فراوان در انواع منابع اطلاعاتی دارد و وسیله‌های ساده لازم است تا محققان و مخصوصا دانشجویان دوره‌های دکترا را در تعیین موضوعات موردبحث روز و تخصیص موضوع مناسب برای رساله خود به کارآید.