شماره بازیابی	AG AGRO ۳۰۷
عنوان	بررسی اثرات باقیمانده برخی از علفکش‌های سولفونیل اوره و آریلوکسی فنوکسی پروپیونات‌های مورد استفاده درگندم درخاک بر رشد، گره‌زایی و تثبیت زیستی نیتروژن در ارقام نخود (.Cicer arietinum L )
عنوان لاتین	Effect of some wheat sulfonylurea and aryloxy phenoxy propionate herbicides soil residues on chickpea (Cicer arietinum L.) growth, nodulation and biological nitrogen fixation.
نویسنده	محمدنژادلجی، رحیم بخش - mohammadnezhad, Rahimbakhsh
استاد راهنما	ایزدی دربندی، ابراهیم
استاد مشاور	لکزیان، امیر
مقطع تحصیلی	کارشناسی ارشد
سال دفاع از پایان نامه	۱۳۹۳
رشته	مهندسی کشاورزی - شناسائی و مبارزه با علفهای هرز
توصیفگر	علف کش ها
توصیفگر	سولفونیل اوره
توصیفگر	علف کش های آریلوکسی فتوکسی پروپیونیک
توصیفگر	گندم
توصیفگر	خاک
توصیفگر	رشد
توصیفگر	گره زایی
توصیفگر	تثبیت نیتروژن
توصیفگر	نخود
توصیفگر	ارقام (گیاه)
چکیده فارسی	به منظور بررسی تاثیر بقایای برخی از علف‌کش‌های سولفونیل اوره و آریلوکسی فنوکسی پرپیونات‌ها بر رشد، گره زایی و تثبیت نیتروژن در نخود (cicer arietinum L.)، آزمایش‌ گلدانی بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی و در سه تکرار انجام شد. عوامل مورد بررسی در این آزمایش شامل علف‌کش‌ها در چهار سطح (دیکلوفوپ متیل، فنوکساپروپ پی اتیل، سولفوسولفورون و مت‌سولفورن متیل+سولفوسولفورون)، باقیمانده علف‌کش‌ها در خاک در هشت سطح (0، 5/2، 5، 10، 15، 20، 30 و 40 درصد مقدار توصیه شده هر یک از علف‌کش‏ها) و ژنوتیپ‏های نخود در سه سطح (هاشم،‏ ای ال سی 482 و کاکا) بودند. پس از اختلاط علف‌کش‌ها با خاک، کشت انجام و گیاهان تا ابتدای مرحله زایشی نگهداری شدند. در ابتدای مرحله زایشی گیاهان، زیست توده اندام‌های هوایی، ریشه، گره، تعداد گره و مقدار نیتروژن کل گیاهان اندازه گیری شد. بر اساس نتایج حاصل، بقایای علف‌کش‌های خانواده سولفونیل اوره و آریلوکسی فنوکسی پروپیونات‌ها به ترتیب بیشترین و کمترین تاثیر منفی را بر روی صفات مذکور داشتند. با افزایش بقایای علف‌کش‌های خانواده سولفونیل اوره تمام صفات مورد بررسی ژنوتیپ‌های نخود به شدت کاهش یافت. اما علف‌کش‌های خانواده آریلوکسی فنوکسی پروپیونات‌ها کاهش معنی داری بر روی صفات مذکور از خود نشان ندادند. بر اساس شاخص 50ED زیست توده اندام‌های هوایی، در علف‌کش سولفوسولفورون کمترین (0025/0 میلی‌گرم در کیلوگرم خاک) و بیشترین (0047/0 میلی‌گرم در کیلوگرم خاک) شاخص 50ED به ترتیب در ژنوتیپ‌های هاشم و ای ال سی 482 مشاهده شد و در علف‌کش مت‌سولفورون متیل+سولفوسولفورن کمترین (0057/0 میلی‌گرم در کیلوگرم خاک) و بیشترین (0837/0 میلی‌گرم در کیلوگرم خاک) شاخص 50ED به ترتیب در ژنوتیپ‌های ای ال سی 482 و کاکا مشاهده شد. بر‌اساس نتایج حاصل از این پژوهش، باقیمانده علف‌کش‌ها در خاک به‌ طور معنی‌داری تعداد گره ریشه ژنوتیپ‌های نخود را کاهش داد. به ‌طور متوسط بقایای علف‌کش‌های سولفوسولفورون و مت‌سولفورون متیل+سولفوسولفورون به ترتیب 55/37 و 22/34 درصد تعداد گره ریشه گیاهان را کاهش دادند و علف‌کش‌های دیکلوفوپ متیل و فنوکساپروپ پی اتیل نیز به ترتیب باعث کاهش (58/5) و افزایش (88/7) درصدی در تعداد گره ریشه ژنوتیب های نخود شدند که این افزایش در علف‌کش فنوکساپروپ پی اتیل احتمالا به دلیل ایمن سازی باشد که در فرمولاسیون این علف‌کش وجود دارد در بین ژنوتیپ‌های نخود نیز تفاوت معنی داری وجود داشت. ژنوتیپ‌ هاشم بیشترین حساسیت را نسبت به علف‌کش‌های سولفونیل اوره داشت؛ و بیشترین اثر افزایشی علف‌کش‌ فنوکساپروپ پی اتیل نیز مربوط به ژنوتیپ‌ هاشم بود با توجه به این نتایج، می توان گفت ژنوتیپ‌ هاشم نسبت به سایر ژنوتیپ‌ها واکنش بیشتری نسبت به بقایای علف‌کش‌ها از خود نشان می دهد.
چکیده لاتین	In order to study the effect of soil residue of some sufonylurea and aryloxy phenoxy propionate herbicides on growth, nodulation and nitrogen fixation of Chickpea (Cicer arietinum L.), a pot experiment was conducted using factorial arrangement in completely randomized design with three replictions. Factors included herbicides type in four levels (Diclofop-methyl, fenoxaprop-p-ethyl, sulfosulfuron and metsulforon-methyl+sulfosulforon), herbicide residue in soil in eight levels (0, 2.5, 5, 10, 15, 20, 30, and 40 percent of recommended dose for each of herbicides) and pea genotype in three levels (Hashem, ILC 482, KK). After mixing the herbicides with soil and planting, plants were maintained until the beginning of reproductive stage. At early stage of reproductive, shoot and root biomass, number of root nodules and total nitrogen content of plants were measured. Results showed that sulfosulfuron and metsulforon-methyl+sulfosulforon herbicides soil residue and aryloxy phenoxy propionates had the highest and the lowest effect on mentioned traits of plants, respectively. Increasing of sulfonylurea herbicides residues, all measured traits decreased significantly. But aryloxy phenoxy propionates hebicides had not significant effect on plants. Based on ED50 index, the lowest (0.0025 mg per kg of soil) and the highest (0.0047 mg per kg of soil) of sulfosulfor on herbicide for shoot biomass, were observed in Hashem and ILC482 genotypes, respectively and in metsulforon-methyl+sulfosulforon herbicide the lowest (0.0057 mg kg-1 soil) and the highest (0.0837 mg kg-1 soil), ED50 index were observed in ILC482 and KK genotyps, respectively. Results indicated that herbicide residues in soil reduced significantly the number of noduls in pea genotypes. Sulfosulfuron and metsulforon-methyl+sulfosulforon herbicides residues reduced 37.55 and 34.22 percent of root nodules, respectively. it is also diclofop-methyl and fenoxaprop-p-ethyl decreased 5.58 percent and increased 7.88 percemt of nodules of pea genotypes.there was a significant difference in pea genotyps to herbicides soil residue. Genotype of hashem had the highest sensitivity to sulfonylurea herbicides; and the highest positive effect of fenoxaprop-p-ethyl herbicide was indicated in Hashem genotype. Considering the results of the study, it can be said that Hashem genotype shows more response to herbicide soil residue compared to the other genotyps.
لیست فایلها:	چکیده فارسی فهرست مطالب فهرست اشکال فهرست جداول پیشنهادات فهرست منابع و ماخذ چکیده انگلیسی صفحه عنوان انگلیسی