ارزیابی تاثیر کودهای آلی مختلف بر ماندگاری علف کش متری بیوزین در خاک
نویسنده
مهدی زاده، محمد
استاد راهنما
ناصری پور یزدی، محمدتقی
استاد مشاور
ملائکه نیکویی، بیژن
مقطع تحصیلی
کارشناسیارشد
سال دفاع از پایان نامه
۱۳۹۱
رشته
مهندسی کشاورزی - شناسایی و مبارزه با علف های
توصیفگر
کودهای آلی
توصیفگر
علف کش ها
توصیفگر
متری بیوزین (علف کش)
توصیفگر
خاک
چکیده فارسی
متری بیوزین یکی از مهم ترین علف کش های خانواده تریازینون ها و جزو علف کش های با نیمه عمر متوسط در خاک طبقه بندی می شود. این مطالعه به منظور بررسی تاثیر کودهای آلی مختلف بر ماندگاری و تجزیه علف کش متری بیوزین در شرایط مزرعه ای و کنترل شده آزمایشگاهی و نیز ارزیابی استفاده از گیاه زراعی کلزا برای تعیین بقایای آن با استفاده از آزمایش زیست سنجی انجام شد. آزمایش مزرعه ای بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی و در سه تکرار انجام شد که عوامل مورد بررسی در آن شامل کاربرد کودهای آلی کمپوست زباله شهری، کود مرغی، گاوی و گوسفندی به میزان 40 تن در هکتار به همراه تیمار شاهد بدون کاربرد کودهای آلی و مقدار کاربرد متری بیوزین در 2 سطح 750 و 1500 گرم ماده تجاری ( %WP75) در هکتار بودند. برای تعیین غلظت متری بیوزین در خاک پس از کاربرد آن، نمونه گیری از عمق 0-15 سانتی متری سطح خاک در فواصل زمانی 0، 3، 7، 15، 30، 55، 90 و 120 روز انجام شد. آزمایش دوم که در شرایط کنترل شده آزمایشگاهی انجام شد و عوامل مورد بررسی در آن شامل کاربرد کودهای آلی مذکور در آزمایش مزرعه ای (با نسبت 5/2 درصد وزنی خاک) و دوره نگهداری نمونه ها در داخل انکوباتور در دمای 25 درجه سانتی گراد (0، 5، 15، 30، 50، 90 و 120 روز) بودند که در 3 تکرار انجام شد. نمونه های خاک در این آزمایش به میزان 5 میلی گرم در کیلوگرم خاک با محلول متری بیوزین مخلوط شدند. برای تعیین بقایای متری بیوزین در خاک در هر دو آزمایش از دستگاه HPLC استفاده شد. برای تعیین بقایای متری بیوزین در خاک در آزمایش مزرعه ای با استفاده از آزمایش زیست سنجی با گیاه کلزا در آزمایشی جداگانه و در شرایط گلخانه ای انجام شد. نتایج آزمایش مزرعه ای نشان داد که با وجود اینکه باقیمانده متری بیوزین در خاک در کاربرد 1500 گرم در هکتار بیشتر از کاربرد 750 گرم در هکتار بود، اما نیمه عمر آن تحت تاثیر مقدار کاربرد متری بیوزین قرار نگرفت. از سوی دیگر افزودن کودهای آلی، سرعت تجزیه متری بیوزین را افزایش داد. بطوریکه کمترین نیمه عمر متری بیوزین (46 روز) در تیمار کاربرد کمپوست زباله شهری و بیشترین نیمه عمر آن (66 روز) در تیمار فاقد کود آلی مشاهده شد. در شرایط آزمایشگاهی نیز کاربرد کودهای آلی تاثیر معنی داری بر تجزیه متری بیوزین داشت و باعث افزایش سرعت تجزیه آن شد. بطوریکه کمترین نیمه عمر (87 روز) متری بیوزین در تیمار کمپوست زباله شهری و بیشترین نیمه عمر (120 روز) آن مربوط به تیمار فاقد ماده آلی بود. نتایج آزمایش زیست سنجی نشان داد که بقایای متری بیوزین در خاک تاثیر معنی داری بر سبزشدن گیاه کلزا نداشت با اینحال با افزایش غلظت متری بیوزین در خاک وزن خشک ریشه و بخش های هوایی کلزا بشدت کاهش یافت. ریشه کلزا با داشتن ED50 کمتر (0690/0 میلی گرم در کیلوگرم خاک) حساسیت بالاتری نسبت به بخش های هوایی کلزا (101/0 میلی گرم در کیلوگرم خاک) به بقایای متری بیوزین در خاک نشان داد. بر اساس نتایج آزمایش زیست سنجی، استفاده از گیاه کلزا بویژه زیست سنجی ریشه آن می تواند به عنوان شاخص زیستی مناسبی در تشخیص باقیمانده علف کش متری بیوزین بکار برده شود.