این کتاب شامل دوازده داستان از فریبا وفی است که درونمایه تمامی آنها به هم نزدیک است و مانند بسیاری از داستان‌های او بر محوریت زنان قرار دارد. موضوعات انتخابی او گرچه به ظاهر بی‌اهمیت هستند اما منشا بسیاری از هراس،ناکامی و در نهایت تحول شخصیت‌ها است. مضمون در تمامی داستان‌های این کتاب رها بودن و تلاش برای پیدا کردن امنیت است که از عناصر تکرار شونده متن‌هاست. کتاب با داستان زندگی زن مهاجر شروع می‌شود و با صحنه داستانی از پرواز پرنده‌ای بر فراز اقیانوس به پایان می‌رسد.
بخشی از کتاب:
"حالا آن قدر پولدارم که پاهایم گران‌ترین کفش‌ها را بخرند. موهایم این اندازه پولدار نیستند. هنوز با شامپوی ارزان می‌شورمشان . دندان‌هایم را با خمیردندان ایرانی می‌شورم . انگشتر توی انگشتم طلا نیست ولی پاهایم حق دارند شاهانه زندگی کنند چون قرار است مرا تا لب گور برسانند و فقط آن جا خم شوند ، توی قبرم."