بهومیل هرابال نویسنده اهل چک، این کتاب را در سال‌های ممنوع القلم بودنش نوشت و مخفیانه منتشر کرد. نویسنده علیرغم تحصیلات بالای دانشگاهی در رشته حقوق و فلسفه، به کارهایی به قول خودش جنون آمیز نظیر کارگری، دستفروشی، بسته بندی کاغذهای باطله و..روی می‌آورد. در این کتاب، هرابال روزمرگی را به ساده‌ترین شکل به تصویر می‌کشد. شخصیت اصلی داستان فردی به نام هانتا است که کارش خمیرکردن کتابهاست، کاری که عاشقانه انجام می‌دهد و زندگی‌اش با کتاب و خواندن آن‌ها عجین شده‌است ...

این کتاب به همه علاقمندان کتاب توصیه می‌شود.

قسمتی از متن کتاب:

"من وقتی چیزی را می‌خوانم، در واقع نمی‌خوانم. جمله‌ای زیبا را به دهان می‌اندازم و مثل آب نبات می‌مکم، یا مثل لیکوری می‌نوشم، تا آن که اندیشه، مثل الکل، در وجود من حل شود، تا در دلم نفوذ کند و در رگ هایم جاری شود و به ریشه هر گلبول خونی برسد. "

"سی‌وپنج سال است که در کار کاغذ باطله هستم و این “قصه‌ی عاشقانه‌ی” من است. سی‌وپنج سال است که دارم کتاب و کاغذ باطله را خمیر می‌کنم و خود را چنان با کلمات عجین کرده‌ام که دیگر به هیئت دانشنامه‌هایی در‌آمده‌ام که طی این سال‌ها سه‌تُنی از آن‌ها را خمیر کرده‌ام. سبویی هستم پر از آب زندگانی و مردگانی که کافی است کمی به یک سو خم شوم تا از من سیل افکار زیبا جاری شود. آموزشم چنان ناخودآگاه صورت گرفته که نمی­دانم کدام فکری از خودم است و کدام از کتابهایم ناشی شده."