آبلوموف مهمترین اثر نویسنده روسی، ایوان گنچارف است. نویسنده با این اثر مفهوم جدیدی به فرهنگ ادب جهان افزوده است. واژه آبلوموفیسم برای بیان ویژگی‌های شخصیتی فردی به کار می‌رود که دچار بی‌‌ارادگی، بی‌دردی و ضعف نفس است و چنانچه در جامعه‌ای همه‌گیر و اپیدمی شود، می‌تواند بخشی از خصوصیات آن جامعه محسوب شود. نویسندگان بزرگی نظیر تولستوی و داستایفسکی این اثر را شاهکار بزرگ ادبی می‌دانند.

آبلوموف ، یک نجیب زاده جوان از طبقه اشراف است که به دلیل تنبلی مفرط، کار، دوستان و بسیاری از وظایف اجتماعی خود را رها کرده و در اتاقی واقع در آپارتمان خود زندگی می‌کند و از انجام هرگونه فعالیت اجتماعی وحشت داشته و نمی‌تواند برای انجام کارهای مهم زندگی تصمیم بگیرد. شخصیت اصلی داستان به عنوان نمونه‌ای از یک انسان سطحی، یک شخصیت نمادین در ادبیات روس قرن 19 معرفی شده‌است.