زمزمههای چرنوبیل
-
عنوان کتاب:
زمزمههای چرنوبیل
- نویسنده: سویتلانا آلکسیویچ
- مترجم: شهرام همت زاده
- ناشر: کتاب نیستان
- سال نشر: 1395
- دسترسی:
-
"سویتلانا آلکسیویچ"، نویسنده اوکراینیتبار ساکن بلاروس است. او ده سال از عمر خود را به معطوف به روایت تاریخی خود از حادثه فراموش شدهای کرد که روح کشور او را برای سالهای سال زخمی کرده و به نظر نمیرسد که این زخم هنوز التیامی برای خود متصور شده باشد. این نویسنده که به دلیل مصاحبههای طولانی خود با شاهدان و حاضران در یک رویداد تاریخی که مورد توجهش قرار گرفته به «آرشیو حادثه» نیز معروف است، کتاب زمزمههای چرنوبیل به صورت همزمان دو فاجعه را مورد توجه خود قرار داده است، نخست فاجعه تکنولوژیکی ناشی از این حادثه و دوم فاجعهای که سوسیالیسم آن را به بار آورد که در نهایت کل ماهیت آن را نابود کرد.او به مدت بیش از 10 سال با بیش از 500 شاهد این فاجعه، از جمله آتشنشانان، مهارکنندگان، سیاستمداران، پزشکان، فیزیکدانان و برخی دیگر از شهروندان مصاحبه کرد و شرح غمانگیز حالات روحی و شخصی آنها را در کتابش گردآوری کرد
در بخشی از کتاب میخوانیم:
"روز ۲۵ و ۲۶ آوریل ۱۹۸۶ سیستم ایمنی رآکتور شماره چهار چرنوبیل برای انجام آزمایشی، غیرفعال و کندکنندههای نوترون از آن خارج شد. در نتیجه این اقدام، رآکتور بدون کندکننده مناسب، از کنترل خارج شد و دیگر امکان کنترل رآکتور نبود و دمای آن به بیش از حرارت خروجی طرحریزی شده رسید. در این زمان، با وجود نبود میلههای کنترلکننده، قدرت در داخل منطقه فعال نیروی رآکتور به ۷ درصد افزایش یافت. در ساعت ۱:۲۴ بامداد ۲۶ آوریل اولین انفجار، پوشش ۱۰۰۰ تنی بالای رآکتور را بلند و راه را برای خروج مقدار زیادی بخار آب هموار کرد و این مقدمهای برای انفجار دوم بود که ناشی از هیدروژنی بود که احتمالا، حاصل ترکیب بخار آب لولههای ترکیده و زیرکونیوم و یا حتی گرافیت هسته رآکتور بود. انفجار دوم، سقف رآکتور را شکافت و ۲۵ درصد از تأسیسات هسته رآکتور را از بین برد. در عرض چند ساعت نشانههای دریافت تشعشع رادیواکتیو در شمار زیادی از کارکنان تأسیسات بروز کرد. بر اثر انفجار راکتور شمارۀ ۴ چرنوبیل، در ساعات اولیه پنجاه آتشنشان و کارشناس این نیروگاه کشته شدند. بیش از پنج هزار نفر نیز تاکنون بر اثر ابتلا به سرطان جان باختهاند و تا سال ۲۰۱۰ آمارها حاکی از ابتلای شش هزار نفر به سرطان تیروئید در نتیجۀ انتشار تشعشعات رادیواکتیو است. اکنون پس از گذشت سالها از این حادثه، هنوز تا فاصلۀ ۳۰ کیلومتری این نیروگاه خالی از سکنه است. بیش از ۱۶۰ هزار نفر از ساکنان این منطقه مجبور به تخلیۀ منازل خود پس از این انفجار شدند..."
نظر دادن
از پر شدن تمامی موارد الزامی ستارهدار (*) اطمینان حاصل کنید. کد HTML مجاز نیست.
- نویسنده: سویتلانا آلکسیویچ