آندره بیه‌لی زمانی گفته بود که «هر رمانی بازی قایم‌باشک است با خواننده» و این موضوع به طور کامل درباره کتاب خودش نیز صادق است. کتاب پطرزبورگ رمانی سخت‌خوان، فرساینده و بسیار پیچیده است که خواندن و از همه مهم‌تر درک آن کار هرکسی نیست. بنابراین در همین ابتدا به شما پیشنهاد می‌کنیم تنها زمانی به فکر خواندن این رمان باشید که به یک کتابخوان حرفه‌ای (مخصوصا در زمینه ادبیات روسیه) تبدیل شده باشید. یکی از مترجمان این کتاب در مورد پطرزبورگ نوشته است پطرزبورگ رمان تعلیق است. باید در ادبیات روس دست‌کم تا جنایت و مکافات عقب رفت تا بتوان اثری یافت با این‌همه پیرنگ و خرده‌پیرنگ که به این پیچیدگی و ظرافت در هم بافته شده‌اند بدون اینکه هیچ نخی رها باشد و بیرون زده باشد. با این همه بیه‌لی گستره‌ای بسیار بیشتر از داستایفسکی را در برمی‌گیرد. تعریف کردن خطوط اصلی روایت جنایت و مکافات هرقدر هم که در هم تنیده باشد نسبتاً ساده است، حال آنکه برای تعریف کردن پطرزبورگ باید همه‌اش را از سر نوشت: این رمان اصلا تن به نقل – به – معنی‌شدن نمی‌دهد. در نهایت کتاب پطرزبورگ با همه سختی‌هایش اثر زیبایی است که وقتی آن را تمام کردید احساس خوشایندی از خواندن آن خواهید داشت. احتمالا نمی‌دانید این احساس از چه چیزی نشات می‌گیرد و به احتمال بسیار زیاد نمی‌توانید از آن تعریف درستی هم ارائه کنید اما بدون تردید این احساس خوشایند در شما به وجود خواهد آمد.