کتاب "از سه‌راه آذری تا منهتن" کار جالبی است از رضا قاسمی. یک کتاب شش بخشی که ماجرای یک نویسنده‌ی بینوا رو روایت می‌کند، اما هر بخش برای خودش یک داستان مجزا دارد، در هر شش بخش شخصیت‌ها تکرار می‌شوند و یک نویسنده به عنوان راوی در تمامی آنها حضور دارد.

در بخشی از کتاب می‌خوانیم:

ز دیروز تا امروز، صبح زود آفتاب نزده باران پشت باران باریده و بن‌بست خیس‌خیس بود؛ بن‌بستی به عرض شش متر و طول هزار کیلومتر! گنجشک‌ها سیم به سیم، درخت به درخت، بام به بام جا عوض می‌کردند و چیزهایی به هم می‌گفتند. از یک جایی که پیدا نبود، صدای واق سگ می‌آمد. آفتاب تلاش می‌کرد از لای تکه ابرهای پف کرده، سفیدی‌اش را پهن کند توی بن‌بست و حال گرمی به کوچه و به زنی که روی تراس ساختمان روبرو سفره‌ی صبحانه می‌تکاند، بدهد، اما نمی‌تواند؛ درازی بی‌قواره ساختمان‌های یک طرف بن‌بست، جلو آفتاب را گرفته بودند. یادم افتاد که باید نان بگیرم و شیر تازه. پیرمرد همسایه از سر بن‌بست عصاعصا به طرف انتهای بن‌بست می‌آید.