مجموعه داستان «برخیز عشق من» روزگار مردمانی است که در ویرانه‌های حاصل از جنگ به دنبال نشانه‌هایی برای باور دوباره زندگی هستند، به طور کلی آثار هاینریش بُل روایاتی است از جنگ و تاثیرات مخرب آن بر عشق میان انسان‌ها، غرور و اخلاق. بل از ملالت‌ها، زشتی‌ها و بی‌معنا بودن جنگ حرف می‌زند.

در بخشی از داستان اصلی این مجموعه می‌خوانیم:

حالا دیگر نامش هم بر روی صلیب قطع شده قابل خواندن نبود، مقوای لبه تابوت پایین افتاده بود و آنجا که چند هفته قبل پشته‌ای از گل و روبان قرار داشت، حالا حفره‌ای پر از گل پژمرده، روبان‌های رنگباخته، برگ‌های سوزنی کاج و ترکه‌های بی‌برگ و بار و خشک درست شده و هیبت خمیری شکل و تهوع‌آوری به خود گرفته بود. ته شمع‌ها را می‌باید کسی دزدیده باشد.

در حالی که اشکم با قطره‌های درشت باران در هم می‌آمیخت، زیر لب گفتم:‍ «برخیز، عشق من، برخیز!» هفته‌ها بود که باران می‌بارید.